dosya : çizbakalım

     aslında benim için feci bir bağımlılık. hayatımın bir dönemi, kısa da olsa bir dönemi bu oyuna eşsiz bir bağımlılık gibi geçti. bu bir internet üzerinden, yani indirmeye gerek olmadan oynanabilen bir çizim tahmin oyunu. oyuna bir nick ile kayıt oluyorsun, bir avatar yaratıyorsun, sonra da maksimum on kişi kapasiteli odalardan birine giriyorsun. en az üç, en fazla on kişi bir odada olduğunuzda oyun başlıyor. oyun her tur bir anlatıcı seçer, anlatıcıya rastgele bir kelime gelir, anlatıcı paint tarzı bir ekranda bu kelimeyi çizer, kalan dokuz kişi tahmin eder. ilk bilenden, son bilene kadar puanlar azalır haliyle, mesela ilk bilen on puan alır sonrasında bilenlerde bu her kişi için bir puan bir puan azalır. anlatıcı da, kelimeyi doğru anlattığı için bilen kişi sayısı kadar puan alır. tur bitince başka bir tur başlar, bu sefer anlatıcı değişir falan falan. on turun sonunda en fazla puanı alan kişi oyunu kazanmış olur. gerisi de tebrik faslı işte. 

    işin karanlık kısımları da vardı tabi, mesela taç diye bir olay vardı. bir hafta boyunca en fazla puanı toplayan kişi, öbür hafta avatarının üstünde bir taç ile dolaşırdı oyunda. bu bir gösteriş meselesiydi. "en iyi benim" imajı çizerdi. tabi bu taç meselesi son zamanlarda, normal oyunlardan ziyade arkadaş gruplarıyla puan kasarak elde edilen bir şeye dönülmüştü. hele bahsi geçen puanlar çok çok yüksekti, epey uzun süreler puan kasmak gerekiyordu. ben de hayatımın bir döneminde bu yarışa dahil oldum. kendi mahlasımla bir mücadeleye giriştim, ancak gücüm yetmedi. oyunda çeşitli arkadaş grupları vardı. kendi aralarında anlaşmış gibilerdi, bazen de savaşa girerlerdi resmen. taç hangi ekibin üyesi tarafından kazanılıyorsa o bir zafer temsiliydi. lobi yani herkese açık chatte yapılan tartışmalar harikaydı. inanılmaz bir hırs vardı herkeste. ben de bu oyuna dahil oldum tabi ki, başlarda büyük hezimetler ve ihanetler yaşadım. 

    sonra da oyunu kuralına göre oynamayı öğrendim. bir sürü sahte kişilikler oluşturdum, her bir kişiliğin bir hikayesi vardı. inandırıcıydım. bu şekilde o arkadaş gruplarına sızmayı başardım. bolca sabır, bolca emek ve bir gün ben de taç almıştım. tatmin duygumu anlatamam. bu rekabet işi de hoşuma gidiyordu. üç farklı grup aynı anda puan kasarak, taç kazanmaya çalışırdı. birdenbire, chatte kavga etmeye başlardık mesela. uyku bile uyumazdım. belki hayatımda boşa giden zamanlar olarak niteleyebilirim ama hiç de pişman değilim açıkçası. çünkü çok fazla güldüğüm anı da vardı. günüm geldiğinde, ben de kendi ekibimi kurdum. artık sızma değil, başlı başına bir rakiptim bu arkadaş gruplarına. kendi grubumla da onları yenmeyi başardım. bahsettiğim insanlar, kesinlikle normal insanlar değildi. pazar günü 23:55'e kadar son saniyeye varıncaya süren bir mücadeleden bahsediyorum. hele iş bittiğinde; "diğerlerini kudurtma seansı" adını verdiğim o on-on beş dakikalık süre harikaydı. eğer kazanmışsan, dilin kemiği yok misali bir sürü laf ediyordun karşıya. kaybettiysen de altta kalmıyor, belden aşağı vuruyordun.

    bir süre sonra hevesimi aldım. eskisi kadar çekici gelmemeye başladı. zaten asla kendim değildim. bir sürü kişiliğim vardı. nadir de olsa bu kişiliklerden bazılarıyla uğrardım. her birinin tanıdığı farklı kimseler vardı, günün sonunda aslında herkesi tanıyordum. aynı insanlar, aynı amaçlar. herkes oradaydı. kafamı çalıştıran, rol yapma yeteneklerimi arttıran bir dönemdi. 

    oyun bir süre sonra kapandı. internet sitesi dursa da, oyuna girilemiyor artık. belki bir gün geri döner, aynı insanlar toplanır mı bilmiyorum. o günlerde 16-24 yaş arası insanlar olduğu açıktı. şimdi herkes büyüdü, daha da yetişkin oldu. bu çok basit çizim tahmin oyununa büyük anlamlar yükleyen, işin rengini baştan aşağı değiştiren bir sürü insan şimdi neredeler bilmiyorum. bir gün oyun geri dönerse, hepsi birden mekana dönedebilir. o derece kırık insanlardan bahsediyorum ben dahil. keşke gerçek hayatta da tanıma fırsatım olsaydı bazılarını, ancak biliyorum ki onlar da benim kadar sahte kişiliklerdi. ortada gerçek olan hiçbir hikaye yoktu büyük ihtimalle. bu da aklımdaki bir şeydi işte....