dosya : parfüm

     kozmetik işiyle uğraşan bir misafir bana dün parfüm hediye etti. öyle uçuk kaçık bir şey değil ama güzel kokuyor açıkçası. sanırım iyi davranmak ve nezaketli olmanın karşılığını aldığım bir şey oldu. bence hoş bir jestti. bu da uzun zamandır parfümsüz olduğum gerçeğini hatırlattı bana. hoş gelen bir kokuya sahip olduğumu fark edince keyifleniyorum. buradaki inanılmaz terlemeler sebebiyle bir deodorant ihtiyacı elbette hep oluyor ama parfüm işi çok başka.

    ilk başlarda parfümün bir erkek tarafından sıkılabildiği fikri kafama yatmamıştı. sanki kadınlara has bir şeydi parfüm sıkmak. bir erkek için olabilecek en fazla koku tıraş kolonyasının, limon kolonyasının ve varsa bu hacıların getirdiği kokular olduğunu düşünürdüm. bu da tabi ki yetiştirilme tarzı ve evde gördüğün şeyden kaynaklanıyordu. annemin de parfüm sıkması pek hoş karşılanmazdı ama bu başka mesele tabi ki. 

    sonra abimle birlikte erkek parfümü olayını tanıdım. lisede bim'de 2.5 liraya parfümlü erkek kolonyalarıya başladı benim de güzel kokma serüvenim. böyle erkeksi diye tabir edilen bir kokuyla okula gitmek beni memnun ediyordu. o dönem beş liralık parfüm furyası da yeni başlamıştı. yarı fiyatına parfümümsüyü elde edebiliyordum. tabi bunun için bir bütçe verilmiyordu bana, mecbur boğazımdan kesip 15-20 günde alıyordum. sonralarında ise bir kız arkadaşım erkek parfümü hediye etmişti. öyle olunca da daha ciddi şekilde girdim bu konuya. tabi hala daha kendime ait bir kokum yok. bir parfüm koduyla tanımlamıyorum kendimi. aslında seçmeliyim ama ne bileyim o gün için ne alabiliyorsam öyle kokmak daha mantıklıydı. ara ara hayatıma parfümler girip çıktı. neredeyse şişeyi üzerime dökecek kadar sıkmayı çok severim, bu yüzden de parfümlerim çabuk biter. iki fırt sıkıp çıkan insanları da anlamam bu yüzden. 

    özgür abi'nin bir parfümü vardı. aslında kullanmak isteyeceğim parfüm tam olarak oydu. ömür boyunca öyle koksam harika olurdu. parfümüm kokusu resmen, o gelmeden gelirdi. o kokuyla onun işyerine geldiğini anlardık. böyle tatlı bir aroması vardı kokunun ve yoğundu. güzel gelmeme şansı yoktu bu yüzden de. bilemiyorum sevmeyen olamaz o kokuyu. o kokuyu çok sorup öğrenmek istedim ama öyle bir ortam asla oluşmadı. bugün kokusu gelse tanırım ama, uzun zamandır almıyorum o kokuyu. mesela erkek parfümlerinin "şekerli" kokabileceğini öğrenmiştim. bir kokunun şekerli olduğunu nasıl anlarsın ki? sert kokularla ayırt edilebilir gibi sanki. mesela bazı kokulara; "cold" derler. evet kıvamıyla ve hissiyatıyla gayet de cold hissettirir. işte bunun farklı yönlüsü de şekerli kokular olabiliyordu. abimin bir zamanlar bu tarzda bir beş liralık parfümü vardı. bir kere gizli gizli sıkmıştım. bir kız çok beğenmişti; "ımhh şekerli bir koku bu demişti." seneler seneler evvel.

    kadınların parfümlerini koklamayı da çok severim. yoğun, baskın kokular. mesela sokakta yürürken yanımdan geçen bir kadından gelen ağır parfüm kokusu her seferinde mest etmiştir beni. imkanım olsa hep en pahalı kokuları alırdım yanımdakine. pahalı parfümler daha çok güzel kokar belki de? üniversitede, ev arkadaşım ablasının deodorantını getirmişti. niye getirdiğini hatırlamıyorum ama günlük kullanıma uygun değildi tabi bir erkek için. ben o deodorantı evin içine sıkardım. evde her zaman bir kadın varmış gibi bir psikolojiye sokardı o beni. pisliğin içine gömülmeye ramak kala yoldan çevrilmeye sebep olurdu. düşünsene kapını açıyorsun ve holde mis gibi bir koku var. bu yönden de bana iyi geldiği için, kadınların parfüm kokularını çok severim. kendime sıkıp koklayacak kadar delirmedim ama uzun holu olan bir evim olsa, ara ara o boşluğa çıkınca sıkmak için edinirdim. benim veya odamın öyle kokması değil de, odamdan çıktığımdaki hayatta o kokuyu almak önemli bence.

    işte bana hediye edilen parfümden buralara kadar geldik diyelim. kokusu fena değil, kazağımı üstten koklayınca hala alıyorum. epey bir saat geçmiş ve kokusu hala aktif. umarım uzaktan da alınıyordur. iyi kokan bir insan olmak, iyi bir şey diye düşünüyorum. bu da aklımdaki başka bir meseleydi.